Номер 109, страница 79 - гдз по белорусскому языку 11 класс учебник Валочка, Васюковіч

109. Прачытайце. З апорай на тэкст дапішыце наступны сказ: Стылістычныя асаблівасці сказаў са звароткамі заключаюцца ў тым, што . . .

Зваротак часцей за ўсё ўжываецца, каб звярнуць увагу чытача ці слухача. У стылістычным плане розныя віды зваротка з’яўляюцца адным з найбольш выразных граматычных сродкаў мовы. У афіцыйным стылі яго выкарыстанне з’яўляецца лагічным, бо дазваляе дакладна абазначыць адрасата. У гутарковым стылі зваротак — адзін з абавязковых элементаў, які дае магчымасць выразна праілюстраваць адносіны суразмоўнікаў або стаўленне аўтара да адрасата.

У мастацкім творы, асабліва ў вершы, звароткі з’яўляюцца элементам рытарычных зваротаў. Пры іх дапамозе выражаецца безліч чалавечых пачуццяў — пяшчота, любоў, расчараванне^сл, ухваленне, захапленне і г. д. У мастацкім і публіцыстычным маўленні развітыя звароткі становяцца сродкам ацэначнай характарыстыкі персанажаў і стылізацыі іх мовы: Зямелька мая, мая родная, запала ж ты ў душу (В. Шахаб).

• Растлумачце правапіс канчаткаў назоўнікаў у родным склоне.

• Выпішыце з тэксту простыя ўскладненыя сказы і зрабіце іх сінтаксічны разбор.

• Выпішыце словы, што адпавядаюць правілу «Правапіс канчаткаў назоўнікаў у форме меснага склону адзіночнага ліку».

Стылістычныя асаблівасці сказаў са звароткамі заключаюцца ў тым, што зваротак ужываецца, каб звярнуць увагу чытача ці слухача, і ў розных стылях мовы выконвае розныя функцыі: у афіцыйным — дакладна абазначае адрасата, у гутарковым — ілюструе адносіны суразмоўнікаў, у мастацкім і публіцыстычным — з'яўляецца сродкам выражэння пачуццяў і ацэначнай характарыстыкі персанажаў.

У родным склоне адзіночнага ліку назоўнікі мужчынскага роду маюць канчаткі -а(-я) або -у(-ю). Канчаткі -а(-я) маюць назоўнікі, якія абазначаюць канкрэтныя прадметы, асоб, жывых істот. Канчаткі -у(-ю) маюць назоўнікі з абстрактным значэннем, назвы зборных паняццяў, рэчываў.

У мастацкім творы, асабліва ў вершы, звароткі з’яўляюцца элементам рытарычных зваротаў. — просты сказ, ускладнены ўстаўной канструкцыяй.

Пры іх дапамозе выражаецца безліч чалавечых пачуццяў — пяшчота, любоў, расчараванне, ухваленне, захапленне і г. д. — просты сказ, ускладнены аднароднымі членамі сказа.

плане, стылі, творы, вершы, маўленні, форме, склоне, ліку.