Номер 28, страница 28, часть 2 - гдз по Літаратурнаму чытанню 4 класс учебник Жуковіч, Праскаловіч

Верныя сябры

Васіль Гурскі

Жыў у лесе Заяц. Ні з кім не сварыўшыся, ні з кім не спрачаўся. Блізка ад яго, пад ядлоўцавым кустом, пасяліўся Вожык. Памяркоўны звярок, нікому вока не запарушыў. Пазнаёміліся Заяц і Вожык, пачалі разам гуляць. Убачыла іх Вавёрка і рассмяялася: такія яны розныя — сябры. Заяц вялікі, імчэцца, нібы вецер. А Вожык — маленькі, павольныя, як чарапаха.

— Нядоўга вы будзеце сябраваць, — зацокала Вавёрка. — Лопне ваша дружба пры першай нягодзе, як бурбалка дажджавая.

— Пажывём — пабачым, — сказалі Вожык і Заяц.

Аднаго дня ў лес прыйшла бяда. Галодны Воўк убачыў звяркоў і ўзрадаваўся: адразу з’есць Вожыка, а потым, калі прыбавіцца сілы, дагоніць Зайца.

— Ратуйцеся! Воўк-разбойнік набліжаецца! — трывожна зацокала Вавёрка.

Заяц стаў на заднія лапкі і ўбачыў драпежніка, які прытаіўся ў кустах.

— Уцякай, Вожык! — крыкнуў ён і даў драпака.

Пафантазіруйце. Што далей можа здарыцца з Зайцам і Вожыкам? Ці ўратуюцца яны ад Ваўка? Якім чынам?

Хуткі Заяц мог бы лёгка ўцячы ад Ваўка, але ён не мог пакінуць у бядзе свайго сябра Вожыка. Замест таго, каб ратавацца самому, Заяц пачаў бегаць кругамі вакол драпежніка, збіваючы таго з панталыку. Пакуль разгублены Воўк спрабаваў злавіць спрытнага Зайца, Вожык не разгубіўся і хуценька скруціўся ў калючы клубок.

Воўк, стаміўшыся ганяцца за Зайцам, вырашыў узяцца за Вожыка. Але як толькі ён дакрануўся да клубка носам, то моцна ўкалоўся. Раззлаваны і галодны драпежнік зразумеў, што яму не справіцца з сябрамі. Ён злосна загыркаў і пайшоў шукаць лягчэйшую здабычу.

Так, дзякуючы ўзаемавыручцы і сапраўднай дружбе, Заяц і Вожык уратаваліся ад Ваўка. Яны даказалі, што разам можна пераадолець любую небяспеку.