Номер 272, страница 157 - гдз по белорусскому языку 7 класс учебник Валочка, Зелянко

272. Спішыце, падкрэсліце прыслоўі як члены сказа. Пастаўце прапушчаныя знакі прыпынку. Растлумачце напісанне не (ня), ні з прыслоўямі.

Узор разважання: Сава нечакана вылецела з-за майго будана (Р. Ігнаценка). Прыслоўе нечакана пішацца разам, таму што слова можна замяніць сінонімам без прыстаўкі не— раптоўна.

1. Народ, які зведаў, што такое воля, ніколі не ўдасца паставіць на калені (Б. Сачанка).

2. Пакуль мы з Наткай прыбіралі ў кватэры а потым мокрай шчоткай чысцілі адзенне, час праляцеў непрыкметна (А. Васілевіч).

3. Каханне ніколі нідзе не знікае, каханы каханую скрозь адшукае (С. Грахоўскі).

4. Арганізаваць заняткі ў школе было не проста (Б. Сачанка).

5. Горад быў ужо ўвесь у агні дыме руінах бамбёжка не спынялася ні ўдзень, ні ўночы (Б. Сачанка).

6. Стаяла хмара нерухома ў жыцце спелым.

7. Ад першага ўдару грому аж пачарнела (П. Панчанка).

Нядойга спяваюць зязюлі (Р. Ігнаценка).

• Назавіце простыя і складаныя сказы.

• У якіх сказах вы паставілі коскі? Чаму?

• Растлумачце правапіс канчаткаў выдзеленых назоўнікаў.

1. Народ, які зведаў, што такое воля, ніколі не ўдасца паставіць на калені.

2. Пакуль мы з Наткай прыбіралі ў кватэры, а потым мокрай шчоткай чысцілі адзенне, час праляцеў непрыкметна.

3. Каханне ніколінідзе не знікае, каханы каханую скрозь адшукае.

4. Арганізаваць заняткі ў школе было не проста.

5. Горад быў ужо ўвесь у агні, дыме, руінах, бамбёжка не спынялася ні ўдзень, ні ўночы.

6. Стаяла хмара нерухома ў жыце спелым. Ад першага ўдару грому аж пачарнела.

7.Нядоўга спяваюць зязюлі.

• Простыя сказы: 4, 6, 7. Складаныя сказы: 1, 2, 3, 5.

• Коскі пастаўлены ў сказах 1, 2, 3, 5. У сказе 1 коскамі выдзяляюцца даданыя часткі складаназалежнага сказа. У сказе 2 коскай аддзяляецца даданая частка ад галоўнай. У сказе 3 коска ставіцца паміж часткамі бяззлучнікавага складанага сказа. У сказе 5 коскамі раздзяляюцца аднародныя члены сказа і часткі бяззлучнікавага складанага сказа.

• Назоўнікі ў формах ўдару і грому — гэта назоўнікі мужчынскага роду 2-га скланення. У родным склоне адзіночнага ліку яны маюць канчатак -у, таму што абазначаюць абстрактнае паняцце (удар) і з’яву прыроды (гром).